Anupyinnyar Yinpyin

မိုးေခၚသူ

ငါ...
ေနာက္ဆံုးသက္တန္႔အစြန္း မွာထုိင္ေနရင္း
ျပဌာန္းေရးဆြဲပီးသား
ျပိဳင္မ်ဥ္းတို႔လားရာ
ရွာေဖြေနမိ။

ဒီဘူတာက
ေႏြရာသီမလြန္ေသးဘူးဆိုလဲ
ေနာက္ဘူတာတခုေပါ႔
တြယ္ညိလက္စတိမ္စိုင္မွ်င္တခ်ိဳ ႔
ျပန္ေခါက္သိမ္းရင္း ......
ငါကေစာင္႔ေနဆဲ။

အမ်ားသံုးယဥ္ေက်းမူဖတ္စာအရ
မ်က္လံုးေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔တစံုသံုးျပီး
မ်က္ႏွာဖံုးမလိုအပ္ဘဲ
ၾကိဳး၀ိုင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ
ရယ္ေမာကခုန္ရတဲ႔အခါ
ဟိုးအေ၀းက
ငါ႔၀ိဥာဥ္.......
ငါ႔ကို
တအံ႔တၾသေငးၾကည္႔လို႔။

၀တ္မူန္ကူးခ်ိန္လြန္ခဲ႔လဲ
ငါကေစာင္႔ေနဆဲ......။

ဘယ္ေတာ႔လဲ.....
ဘယ္မွာလဲ.....
ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္မွန္းလဲသိပါရဲ ့
ဒါေပမယ့္
ေၾကြခဲ႔ျပီးသား
အဲဒီၾကယ္ပြင္႔ကေလးကိုမွ
ေကာင္းကင္မွာျပန္တပ္ေပးခ်င္သလိုမ်ိဳးဆိုေတာ႔ .......။

ဒီေနရာမွာ
ျပတင္းခ်ပ္အားထံုဖြင္႔ထားပါတယ္ဆိုေပမယ္႔
ငါနဲ႔အနီးဆံုး .......
အျဖဴေရာင္ခန္းဆီးကို
.........မုန္းတယ္ ။


မြန္ဒရာ
(မႏ ၱေလးေဂဇက္သတင္းစာစက္တင္ဘာ ၂၀၀၇)