အေမွာင္လႊမ္းသြားတဲ့ဆႏၵ
တြန္႔ခနဲ ထိတ္သြားတဲ့
ငါ့ရဲ့ ……ယိုင္နဲ႔ …….ေနမဲဲ့စိတ္တစံံု
အိမ္ျပန္ဖို႔္က်င့္သားမက်ေသးတဲ့
လိပ္ျပာေလးတို႔ေရ
ငါတို႔ရဲ့
ျပဌာန္းခ်က္သင္ရိုးမကုန္ဆံုးခင္ထိ
လမ္းမဆံုးေသးတဲ့…….. ခရီးတခုထဲမွာ
သင္တို႔နဲ႔ငါဟာ
မိတ္ေဆြတျဖစ္လည္းေေပါ့ ။
လက္ကနဲ လင္းေနတဲ့
အလင္းနဲ႔ …….မလင္းမဲ့ …….ေရာင္စဥ္တတန္း
ျပန္သာဖို ့အခြင့္အေရးမရေသးတဲ့
လမင္းကေလးေရ
မင္းရဲ့
အလင္းသက္ သက္တမ္းမကုန္ဆံုးခင္ထိ
ရင္ခုန္တတ္ေသးတဲ့ ………အသက္မဲ့ေနသူမ်ားဟာ
မင္းရဲ့အလင္းမွာ
အိပ္ေမာက် ခံစားလိုၾကေပါ့ ။
မ်က္လံုးတခ်က္အမွိတ္
ဆုေတာင္းေပးခ်ိန္မရဘဲ
ေၾကြေၾကြက်ရတဲ့
ၾကယ္ေလးေတြ
စၾကၤာ၀႒ာၾကီးကို
လြန္ဆန္ရခက္ေနေၾကးဆို
မလန္႔ႏိုးဖို႔ဆုေတာင္းထားတဲ့
အိမ္မက္ထဲမွာ
ငါ …….
အဲဒီစၾကၤာ၀႒ာၾကီးရဲ႔မ်က္ႏွာစာကို
မီးတင္ရွဳိ ့ ……..
ငိုေနတဲ့ၾကယ္ကေလးေတြကို
တို႔ ဥေပကၡာ မျပဳၾက ေသးခင္ထိ္ေပ့ါ ။
တခါတေလ
ငါ့အေတြးအေခၚေတြက
ေခ်ာက္ကမ္းပါးထဲျပဳတ္ျပဳတ္က်
ဥေပကၡာကိုစြဲကိုင္္မရတဲ့အခါတိုင္းမွာ
အလင္းေရာင္မလာခင္
အေမွာင္ဘ၀ခဏထဲက
လမင္းကို
မလင္းေစလို
မသာေစလိုေတာ့ ။ ။
အဂၢ
No comments:
Post a Comment